สเกลซอ (ภาษาคาโม: Seo Scale) หรือที่เรียกกันในหมู่ตานีว่าระดับของราชินีซอ เป็นตัวเลขที่ใช้จัดระดับความอันตรายของเผ่าพันธุ์วิญญาณหรือสิ่งมีชีวิตใดๆ ถูกคิดค้นขึ้นโดยราชินีซอที่สี่ในปี 4130 โดยแรกเริ่มใช้กับเผ่าพันธุ์วิญญาณต่างๆ เพื่อให้การประเมินกำลังศัตรูและการวางแผนการรบทำได้ง่ายขึ้น สเกลนี้แพร่หลายออกไปผ่านทางกะและพรายน้ำ จนกระทั่งได้รับการยอมรับในระดับสากลให้ใช้เป็นการจัดระดับความอันตรายของสิ่งมีชีวิต ไม่ใช่เพียงแค่เผ่าพันธุ์วิญญาณอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม สิ่งมีชีวิตทั่วไปส่วนใหญ่ก็มักไม่ได้รับการจัดระดับนี้อยู่ดี
คำอธิบายและหลักการ[]
สเกลซอประกอบด้วยตัวเลขหรือตัวอักษรห้าตัว คั่นด้วยขีด ตัวแรกบอกความดุร้าย ตัวที่สองบอกความเสียหายของการโจมตีต่อมนุษย์ทางกายภาพ ตัวที่สามบอกความเสียหายของการโจมตีต่อพลังงานวิญญาณ ตัวที่สี่บอกความเสียหายของการโจมตีต่อสิ่งก่อสร้างและวัตถุ ตัวที่ห้าซึ่งมักเป็นตัวอักษรบอกข้อมูลเพิ่มเติมอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับสามตัวแรก
ความดุร้าย[]
- 0 - ไม่มีอันตรายต่อมนุษย์ ไม่ว่าจะถูกกระทำอะไร เช่นปลาทอง
- 1 - ไม่ดุร้ายในสถานการณ์ปกติ แต่จะตอบโต้เมื่อได้รับความรำคาญหรือถูกรบกวน เช่นสัตว์เลี้ยงทั่วไป หมา แมว วัว ควาย ม้า
- 2 - ดุร้าย โจมตีมนุษย์และสัตว์อื่นเมื่อเข้ามาในเขตของตน แต่จะไม่โจมตีหากศัตรูไม่ได้รุกล้ำเขตแดน
- 3 - ดุร้ายและล่าเหยื่อ แต่จะล่าเหยื่อในเขตที่จำกัด ไม่ล่าเหยื่อหรือทำร้ายเผ่าพันธุ์อื่นหากไม่จำเป็น เช่นสิงโต หรือดุร้ายต่อเมื่อได้รับคำสั่ง เช่นสมิง เปรต
- 4 - ดุร้ายและอันตราย ล่าเหยื่อและทำร้ายเผ่าพันธุ์อื่นได้ในทุกสถานการณ์ หรือออกล่าเผ่าพันธุ์อื่นในอาณาเขตของเผ่าพันธุ์นั้นๆ โดยไม่ได้ล่าเพื่อประทังชีวิต เช่นมนุษย์ กระสือ การล่าเหยื่อนี้ไม่ได้ยกเว้นการกำจัดเผ่าพันธุ์อื่นโดยหน้าที่ ดังนั้นจึงนับรวมตานี และวิญญาณผู้พิทักษ์เมืองต่างๆด้วย
ความเสียหายของการโจมตีต่อมนุษย์ทางกายภาพ[]
- 0 - การโจมตีไม่มีอันตรายต่อมนุษย์ไม่ว่ากรณีใดๆ เช่น ปลาทอง
- 1 - การโจมตีปกติสร้างความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อย หรืออาการคัน แสบ โดยไม่มีการโจมตีร้ายแรงอื่นหรือเป็นพาหะนำโรคร้ายแรงถึงตายในภาวะปกติ เช่นมด
- 2 - การโจมตีปกติสร้างความเจ็บปวดพอสมควร หรือมีพิษสร้างความเจ็บปวดแต่ไม่สร้างผลกระทบถาวรต่อร่างกายหากได้รับการรักษา โดยไม่มีการโจมตีร้ายแรงอื่นหรือเป็นพาหะนำโรคร้ายแรงถึงตายในภาวะปกติ เช่นแมงป่อง ตะขาบ หมา แมว วัว ควาย
- 3 - การโจมตีปกติสร้างอาการบาดเจ็บร้ายแรงต่อมนุษย์จนอาจเสียชีวิตได้ หรือการโจมตีปกติไม่ร้ายแรงแต่มีการโจมตีพิเศษที่สร้างความเสียหายร้ายแรงถึงตายได้ หรือมีพิษที่สร้างผลกระทบต่อร่างกายในระยะยาวโดยรักษาได้ยากมากไม่อาจรักษาหาย หรือเป็นพาหะนำโรคร้ายแรงถึงตายในภาวะปกติ หรือรู้จักการใช้อาวุธที่สามารถสังหารมนุษย์ได้ เช่นสมิง ตานี มนุษย์ กระหัง
- 4 - การโจมตีปกติมีผลร้ายแรงถึงตาย หรือมีพิษที่ร้ายแรงพอจะทำให้ถึงตายภายในระยะเวลาอันสั้น หรือก่อโรคร้ายแรงถึงตายและมีการระบาดอย่างรุนแรง เช่นกระสือ เปรต
ความเสียหายของการโจมตีต่อพลังงานวิญญาณ[]
- 0 - ไม่มีผลต่อพลังงานวิญญาณ เช่นสัตว์ทั่วไป
- 1 - การโจมตีมีผลต่อพลังงานวิญญาณในบางครั้งต่อเมื่อใช้กรรมวิธีพิเศษซึ่งไม่สามารถทำได้ในสถานการณ์ปกติ และการโจมตีนั้นสร้างความเสียหายต่อพลังงานวิญญาณเพียงเล็กน้อย เช่นสมิง
- 2 - การโจมตีมีผลต่อพลังงานวิญญาณโดยต้องผ่านกรรมวิธีพิเศษ แต่กรรมวิธีพิเศษนั่นสามารถทำได้โดยง่าย โดยการโจมตีนั้นสร้างความเสียหายต่อพลังงานวิญญาณได้พอสมควร หรือการโจมตีปกติสร้างความเสียหายต่อพลังงานวิญญาณในขั้นเล็กน้อยเช่นมนุษย์ ตานี
- 3 - การโจมตีมีผลต่อพลังงานวิญญาณโดยต้องผ่านกรรมวิธีพิเศษ แต่สร้างความเสียหายในขั้นร้ายแรงจนอาจทำให้วิญญาณแตกสลายได้ในไม่กี่ครั้ง หรือการโจมตีปกติสร้างความเสียหายต่อพลังงานวิญญาณพอสมควร เช่นกะ พรายน้ำ วิญญาณหิมะ
- 4 - การโจมตีมีผลต่อพลังงานวิญญาณอย่างร้ายแรงจนถึงขั้นแตกสลายได้ในครั้งเดียว หรือการโจมตีปกติมีผลต่อพลังงานวิญญาณอย่างร้ายแรง
ความเสียหายของการโจมตีต่อสิ่งก่อสร้างและวัตถุ[]
- 0 - การโจมตีทุกรูปแบบไม่ส่งผลใดๆต่อวัตถุ เช่นสัตว์เล็กต่างๆ
- 1 - การโจมตีปกติไม่มีผลต่อสิ่งก่อสร้างหรือวัตถุ แต่การโจมตีแบบพิเศษสามารถสร้างความเสียหายต่อสิ่งก่อสร้างหรือวัตถุได้ เช่นม้า วัว กระทิง
- 2 - การโจมตีปกติสร้างความเสียหายต่อสิ่งก่อสร้างและวัตถุเป็นบางส่วน
- 3 - การโจมตีปกติสร้างความเสียหายต่อสิ่งก่อสร้างและวัตถุอย่างรุนแรงในครั้งเดียว หรือมีสติปัญญาพอที่จะใช้เครื่องมือช่วยในการทำลายสิ่งก่อสร้างหรือวัตถุ เช่นมนุษย์ ตานี สมิง และเผ่าพันธุ์ทรงปัญญาต่างๆ
- 4 - การโจมตีปกติสามารถทำลายสิ่งก่อสร้างและวัตถุจนราบคาบในครั้งเดียว เช่นเปรต ควายธนู
ข้อมูลเพิ่มเติม[]
- 0 - ไม่มีข้อมูลพิเศษ
- I - มีสติปัญญาและมีความคิดเชิงเหตุผล (Intelligent)
- P - มีพิษ (Poisonous)
- G - พาหะนำโรค (Germ Carrier)
- O - ดุร้ายต่อเมื่อได้รับคำสั่ง หรือเป็นจำพวกพยนต์ คือต้องถูกเรียกมาเท่านั้นไม่มีอยู่ในธรรมชาติ
ยังมีสัญลักษณ์อื่นๆอีกในหมวดนี้
ตัวอย่างการใช้[]
- มนุษย์ 4-3-2-3-I
- ตานี 4-3-2-3-I
- สมิง 3-3-1-3-I
- วิญญาณหิมะ 4-3-3-3-I
- กะ 4-0-3-1-I
- กระสือ 4-4-2-0-G
- กระหัง 4-3-0-1-0
- ปอบไห้ 4-4-2-2-G
- เปรต 3-4-2-4-O
- ควายธนู 3-3-2-4-O
- ผีกองกอย 3-2-0-0-0
- ซอมบี้ 4-4-0-2-G
- ม้า 1-2-0-1-0
- งู 3-3-0-0-P
- สิงโต 3-3-0-0-0
- หมีขั่วโลก 3-3-0-0-0